مقدمه: شناسایی نقاط قوت و ضعف صلاحیت های اساتید خصوصا در شاخه های پزشکی گامی مهم در زمینه ی ارتقای آموزش و بدنبال آن سلامت جامعه محسوب می شود، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین صلاحیت آموزشی اعضای هییت علمی از دیدگاه اساتید و دانشجویان انجام شد. روش کار: مطالعه مقطعی حاضر بر روی اعضای هییت علمی رشته پرستاری و دانشجویان پرستاری دانشکده ی پرستاری و مامایی زاهدان در سال 1395 انجام شد. 40 استاد به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. و به ازای هر استاد به تصادف سه دانشجو انتخاب شد. صلاحیت آموزشی اساتید با استفاده از پرسشنامه ی خودارزیابی صلاحیت آموزشی اساتید و پرسشنامه ی صلاحیت آموزشی اساتید از منظر دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات حاصل، با استفاده از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، همبستگی پیرسون و تی زوج تحت نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره ی صلاحیت آموزشی اعضای هییت علمی به روش خودگزارشی 2/6± 47/82 و میانگین این نمره، از دید دانشجویان 08/11± 40/65 گزارش شد. این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (001/0> P). اما میان نمره ی صلاحیت آموزشی اساتید، با ویژگی های فردی اساتید و دانشجویان اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (05/0< P) نتیجه گیری: توانمندی آموزشی اعضای هییت علمی از دیدگاه اساتید در سطح عالی و از دیدگاه دانشجویان در سطح خوب ارزیابی شد. این اختلاف، برنامه ریزی مناسب جهت ارتقاء توانمندی آموزشی اساتید را می طلبد و مطالعات بیشتر برای کشف عوامل موثر بر توانمندی آموزشی توصیه می شود.

هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت معنویت سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل از دیدگاه اعضای هیئت علمی این دانشگاه بوده است. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل کلیه ی اعضای هیئت علمی در نیم سال اوّل 93-92 بود. گروه نمونه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و داده ها به وسیله ی پرسشنامه ی استاندارد با طیف لیکرت جمع آوری شد. روایی ابزار با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ 941/0 به دست آمد. داده های گردآوری شده با شاخص های آمار توصیفی (میانگین، درصد، انحراف استاندارد)، آزمونT مستقل، تحلیل واریانس ANOVA و فریدمن تحلیل شد. تحلیل داده ها حاکی از آن است که معنویت سازمانی دانشگاه آزاد اسلامی بالاتر از متوسط است و میان متغیّرهای جنسیت، سن، سنوات خدمت، رشته ی تحصیلی و نوع استخدام اعضای هیئت علمی با دیدگاه آنان درباره ی معنویت سازمانی، تفاوت معناداری وجود دارد.

مطالعه حاضر مفهوم پژوهشگری را از دیدگاه استادان رشته های مختلف موردبررسی قرارداد. به این منظور یک رویکرد ترکیبی متوالی اتخاذ گردید. بخش اول پژوهش با اهداف اکتشافی، روش پدیدارنگاری و مصاحبه با 30 نفر از اعضای هیئت علمی که در رشته های علمی مختلف تدریس و پژوهش می کردند انجام شد. به دنبال آن، به منظور تعمیم نتایج، پژوهش با استفاده از روش توصیفی پیمایشی با نمونه ای120 نفره از اعضای هیئت علمی ادامه یافت. ابزار مورد استفاده مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته بر اساس نتایج بخش کیفی بود. نتایج بخش کیفی گویای آن بود که پنج الگوی متفاوت از تجربه پژوهشگری استادان دانشگاهی می توان احصا نمودکه عبارت اند از: تحقیق به مثابه مسئولیت حرفه ای، کار هنری، سفر به ناشناخته ها، جورچین و داوری. پژوهشگران همچنین توانستند از داده های بخش کمّی نیز پنج عامل را به شرح ذیل استخراج نمایند که تقریباً با مفاهیم بخش کیفی معادل بودند: کشف حقیقت، گردآوری اطلاعات، حل مسئله، بازکاوی و برداشت نادرست از تحقیق. الگوها و عامل های احصاءشده از مفهوم پژوهشگری در تحقیق حاضر شیوه ای برای درک مشکلات یا عدم تکمیل دروس و دوره های پژوهشی به دلیل عدم تناسب مفاهیم استاد و دانشجو فراهم می کند. ازآنجا که هر الگو، گونه مختلفی از جهت گیری را در ارتباط با فرآورده های پژوهشی در بر دارد، چارچوب تحقیق حاضر ابزاری مفید در مباحث مربوط به بررسی عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی فراهم می کند. اشارات کاربردی مطرح شده در پژوهش حاضر مبنایی را برای درک برخی پدیده های مرتبط با پژوهش در نظام آموزش عالی ارائه می کند که تاکنون به صورت کامل درک نشده است.

هدف از مقاله ی حاضر، بررسی نقش اعضای هییت علمی دانشگاه ها، در اعتلای تربیت اخلاقی در دانشگاه هاست؛ همچنین، در این مقاله، سعی شده است ابعاد تربیت اخلاقی (بعد عاطفی و شناختی و رفتاری)، در قالب راهکارهای عملی، به اعضای هییت علمی دانشگاه ها ارایه شود. برای این کار، از همه ی منابع موجود داخلی و خارجی، ازجمله کتب و مقالات مرتبط و به روز، استفاده شده است. روش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای بوده است. یافته های این تحقیق، نشان دهنده ی این مهم است که وظیفه ی اعضای هییت علمی دانشگاه ها، این است که ضمن تحکیم اعتقادات دینی دانشجویان، در ارتقای تربیت اخلاقی آن ها نیز، کوشش کنند؛ رشد ابعاد عاطفی و شناختی و رفتاری، موجب اعتلای تربیت اخلاقی در اعضای هییت علمی و دانشجویان می شود و آن ها می توانند با روش هایی مانند رسیدن به آرامش قلبی و طمانینه، تقویت انگیزه در خود، طرح شوخی های مناسب در کلاس و حفظ روحیه ی شوخ طبعی، دوری از کمال گرایی افراطی و غرور و داشتن اخلاق نیکو در کلاس، برای تربیت و رشد بعد عاطفی تلاش کنند. بعد شناختی تربیت اخلاقی، به تدریس اثربخش و مولفه های مرتبط با آن می پردازد که قدرت بیان و وضوح گفتار مدرس، مدیریت بهینه ی کلاس و تعامل موثر و سازنده با دانشجویان، شیوه هایی هستند که به عنوان راهکار عملی، ارایه شدند. در بعد رفتاری، توجه به حریت اخلاقی، تاب آوری، گشودگی اخلاقی و پرورش روحیه ی نقدپذیری، از مهم ترین راهکارهای رشد محسوب می شوند.

سابقه و هدف: در عصر حاضر، مرجعیت علمی محور اصلی توسعه کشور است و توانمندسازی اعضای هیئت علمی دانشگاه ها به عنوان استراتژی کلیدی برای پیشرفت علمی و دستیابی به مرجعیت علمی مطرح می شود. این تحقیق به شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی اعضای هیئت علمی و ارائه راهکارهای عملی به منظور تقویت پتانسیل های علمی و پژوهشی می پردازد. مواد و روش ها: به منظور پیمایش دیدگاه اعضای هیات علمی در خصوص مساله مورد پژوهش از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری نیز شامل تمام اعضای هیات علمی تمام وقت که به فعالیت های آموزشی یا پژوهشی در دانشگاه علوم پزشکی بابل بوده است که از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد180 نفر مورد پیمایش قرار گرفته شد. یافته ها: نتایج نظرسنجی نشان می دهد که تمام گویه ها نمره مطلوب (بالاتر از 5/3) را کسب کرده اند بنابر این در خصوص نیل به مرجعیت علمی، دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل اغلب مثبت است. اعضای هیئت علمی بیشترین امتیاز را به گویه " لزوم آشنایی هیات علمی با موضوع مرجعیت علمی" و کمترین امتیاز را به گویه "رابطه مستقیم رضایتمندی بیماران و ارتقا سلامت جامعه با مرجع بودن در رشته تخصصی" دادند. نتیجه گیری: بنابر این در خصوص نیل به مرجعیت علمی، دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل مثبت بوده و معتقدند دستیابی به مرجعیت علمی با توانمندسازی اعضای هیات علمی جهت ارتقاء کیفیت دانشگاههای علوم پزشکی و نزدیک شدن بیشتر به استانداردهای جهانی در عرصه آموزش عالی سلامت، امکان پذیر می باشد.

امروزه منابع انسانی به عنوان مهم ترین مزیت رقابتی و سرمایه سازمانی به یک گزاره مسلم و قطعی مورد پذیرش همگان قرار گرفته است؛ به دلیل رقابت شدید و کمبود کارکنان با توانایی و مهارت بالا، جذب و نگهداشت کارکنان با استعداد همانند سایر زمینه های اجرایی سازمان، در حوزه منابع انسانی نیز همراه با ریسک هایی خواهند بود که می تواند کارایی و اثربخشی این حوزه را تحت تاثیر قرار دهند. هدف از انجام مطالعه حاضر، شناسایی ریسک های نگهداشت اعضای هییت علمی در دانشگاه یزد است. جامعه آماری پژوهش اساتید و کارکنان دانشگاه یزد که در زمینه استخدام اعضای هییت علمی به مدت 7 سال فعالیت دارند. پژوهش حاضر از لحاظ نوع داده ها از دسته تحقیقات کیفی است که به لحاظ جدید بودن حوزه در زمینه مطالعات اکتشافی از روش تحلیل تم استفاده گردید. به منظور گردآوری داده های تحقیق از ابزار مصاحبه های نیمه ساختار و تحلیل آن به صورت دستی انجام گرفت. یافته ها منجر به شناسایی 3 تم اصلی شامل ریسک ادراکی، شغلی و مدیریتی و 10 تم فرعی شامل گریزپایی، وابستگی، اهمال کاری، اعتیاد به کار، فرسایش شغلی، همکاری مخرب، حصارآفرینی، تساوی گری، تطبیق ناپذیری و ضعف روانشناختی شده است. در این پژ

زمینه و هدف: هر اثر علمی در واقع حاصل ارتباطات علمی و مشارکت دانشمندان در یک حوزه علمی است و اعضای هیئت علمی به عنوان بارزترین عنصر تولیدات علمی مطرح هستند. بنابراین یک ارتباط علمی سازنده نیازمند دریافت اطلاعاتی معتبر و قابل اعتماد است. در این راستا پژوهش بر آن است که شاخص های اعتبار در ارتباطات علمی در زمینه مطالعه و استناد را از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی بررسی کند. روش پژوهش: روش پژوهش پیمایشی و از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی است. در این پژوهش از روش نمونه گیری خودگزینشی استفاده شد به این معنی که پرسشنامه به اعضای هیئت علمی داده شد برخی مشارکت کردند و برخی مشارکت نکردند و در نهایت 130 پرسشنامه گردآوری شد. ابزار پژهش پرسشنامه محقق ساخته است. داده ها پس از گردآوری با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار اس پی اس نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس تحلیل انجام گرفته شاخص هایی که افراد در هنگام ارزیابی معتبر بودن اطلاعات یک مقاله در نظر می گیرند در اولویت های متفاوتی قرار دارد. در زمینه مطالعه، شاخص های ارتباط موضوعی مقاله به حوزه کاری فرد، دقت و درستی محتوای مقاله و منطقی بودن استدلالهای نویسنده در مقاله به عنوان شاخص های اصلی در معتبر بودن یک مقاله برای انتخاب مقاله برای مطالعه قلمداد شدند. در زمینه استناد شاخص های دقت و درستی محتوای مقاله، ارتباط موضوعی مقاله به حوزه کاری فرد و معتبر بودن داده های به کار گرفته شده در مقاله به عنوان شاخص هایاصلی قلمداد شدند. در زمینه دسترسی آزاد به اطلاعات، برخورداری از فرآیند داوری، محتوای خود مقاله و برخورداری از نویسنده معتبر و مشهور شاخص های اصلی پژوهشگران در معتبردانستن مقالات دسترسی آزاد به شمار میرود. همچنین یافتهها نشان داد که اعضای هیئت علمی کیفیت اطلاعات مقاله را هم در زمینه مطالعه و هم در زمینه استناد شاخص مهمی در ارزیابی اعتبار اطلاعات و در اعتماد خود به مقالات دانستهاند. نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که بیشترین توجه اعضای هیئت علمی در هنگام ارزیابی اعتبار اطلاعات یک مقاله هم در زمینه مطالعه و هم در زمینه استناد، ویژگیهای معنایی اطلاعات است. در زمینه منابع دسترسی آزاد برخورداری از فرآیند داوری و محتوای خود مقاله شاخص مهمی است. بنابراین توصیه میشود که تمام ذینفعان و افراد دخیل در نظام ارتباط علمی، کنترل کیفیت را اولویت خود قرار دهند.

هدف: نحوۀ جبران خدمات و ارتقاء درجۀ علمی اعضای هیئت علمی به عنوان مهم ترین نهاده در فرایند تولید دانش و فناوری همواره در کانون توجه دست اندرکاران امر بوده است. دانشگاه های ایرانی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و آیین نامه هایی برای ارتقاء اعضای هیئت علمی آن ها تصویب و برای اجرا ابلاغ شده است. آخرین آیین نامۀ موجود در این زمینه مصوب سال 1394 بوده و از مهر 1395 اجرای آن الزامی شده است. هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی آیین نامۀ ارتقاء مرتبۀ اعضای هیئت علمی بر اساس دیدگاه و تجارب خبرگان حوزۀ علوم انسانی بوده است. روش شناسی: رویکرد پژوهش، کیفی بوده است و از ابزار مصاحبۀ نیمه ساختاریافته شامل 4 سؤال استفاده شده است. جامعۀ آماری پژوهش، خبرگان حوزۀ علوم انسانی شاغل در واحدهای مختلف آموزشی و پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی بوده اند که دست کم بیش از 5 سال سابقه مدیریت اجرایی در دانشگاه داشته اند. انتخاب نمونه به روش هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری انجام شده است؛ درنهایت 25 نفر در پژوهش مشارکت نمودند. کدگذاری داده ها با استفاده از نظریه داده بنیاد در سه مرحله به اجرا درآمد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد 381 مفهوم اولیه (کد باز)، 117 کد محوری و 15 کد انتخابی (بعد) استخراج شده است. ابعاد به دست آمده از مسئله شامل 2 الگو می باشد الگوی اول شامل 10 مقوله انتخابی در حیطه آسیب شناسی آیین نامه ارتقاء مرتبه اعضای هیئت علمی در حوزه علوم انسانی و چالش های آن بوده است و الگوی دوم با محوریت ارائه راهکارهای اصلاح آیین نامه ارتقاء مرتبه اعضای هیئت علمی شامل 5 مقوله انتخابی بوده است. نتیجه گیری: از تحلیل وضعیت موجود آیین نامه ارتقاء چنین برمی آید که یکسان نگری به آیین نامه ارتقاء و چیرگی رویکرد کمّی و بوروکراتیک از عمده نقاط ضعف این آیین نامه به شمار می رود؛ لذا به دلیل وجود حوزه های مختلف علوم، اصلاح و بازنگری در محتوای کنونی آیین نامه ارتقاء نمی تواند اثربخشی لازم را برای حوزۀ علوم انسانی در مقایسه با سایر حوزه ها (به ویژه علوم پایه و مهندسی) در دانشگاه ها و نظام آموزش عالی در جهت پاسخ به نیازهای جامعه داشته باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود تدوین آیین نامه های متفاوت و متناسب با حوزه های مختلف علوم موردتوجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: فرایند داوری تخصصی باز یکی از روش های داوری همتا در مجلات بوده و در مجامع علمی پذیرفته شده است. هدف پژوهش حاضر تعیین دیدگاه اعضای هییت علمی دانشگاه ها در مورد فرایند داوری تخصصی باز بود. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی-کاربردی بود که به روش پیمایشی انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 150 نفر از مجموع 246 نفر اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز محاسبه شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه ی خوداظهاری براساس متون بود. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات به وسیله ی نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون t زوجی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که دیدگاه شرکت کنندگان در خصوص«رویکردها و فرایندهای داوری باز مجلات» با میانگین 3/48 و «مزایای داوری باز مجلات» با میانگین 3/70 نسبتا مطلوب بود. شرکت کنندگان از میان سبک های داوری باز به ترتیب سبک های«گزارش باز» و «داوری داده» را بیشتر ترجیح می دادند. دیدگاه شرکت کنندگان در خصوص«مزایا و معایب داوری باز مجلات» نشان دهنده ی موافقت شرکت کنندگان با اغلب مولفه های ارایه شده در این زمینه بود. همچنین بین میانگین نمره دیدگاه شرکت کنندگان نسبت به فرایند داوری سنتی و داوری باز مجلات اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (0/05